လူၿပိန္းဆုိတာ ဗုိလ္က်ရတာကုိ ႀကိဳက္တယ္

ေမာင္ေမာင္ဝမ္း

ဇူလိုင္ ၃၊ ၂၀၁၁


ငယ္ငယ္တုန္းက အျဖစ္ေလးတခု သြားသတိရတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ရပ္ကြက္ထဲက ကုိဖုိးလုံး ဆုိတာ ေတာ္ေတာ္ နာမည္္ႀကီးတယ္။ အေကာင္း ႀကီးတာေတာ့မဟုတ္ဘူး၊ ဆုိးတာ မုိက္႐ုိင္းရမ္းကားတာ။ လူသတ္မႈျဖစ္ၿပီး ေထာင္ကျပန္လြတ္လာေတာ့ မုိက္႐ုိင္းရမ္းကားတာ ပုိဆုိးလာတယ္။ သူနဲ႔ ေတာ္႐ုံလူေတြက မယွဥ္ၾကဘူး၊ ေရွာင္ၾကတယ္။ သူ အရက္ဖုိးေတာင္းရင္လည္း တခ်ဳိ႕သူေတြက ေၾကာက္ၾကေတာ့ ေပးၾကတယ္။ ဒါကုိ သူ႔ကုိ သေဘာက် ဂုဏ္ယူေနတာ၊ လူေတြက သူ႔ကုိ ေၾကာက္ေနတာကုိ သူက ပီတိျဖစ္ေနတာ။

သူ႔ဘဝမွာ တျခားဂုဏ္ယူစရာဆုိတာလည္း မရွိေလေတာ့ လူေတြကုိ ေၾကာက္ေအာင္လုပ္၊ အႏုိင္က်င့္ ဗုိလ္က်ၿပီးမွ သူ႔ဘဝကုိ ရပ္တည္ေနရတာ။ ေထာင္ဆုိတာ သူ႔ဘဝအတြက္ အိမ္ဦးနဲ႔ ၾကမ္းျပင္။ လူတေယာက္ကုိ ႐ုိက္လုိက္ ႏွက္႐ုိက္ရမွာကုိလည္း နည္းနည္းေလးမွ ကုိယ္ခ်င္းမစာတတ္သူ …။

၈၈ လူထုအေရးေတာ္ပုံႀကီးျဖစ္ေတာ့ … သူ႔ကုိ လူအုပ္ႀကီးက … မဆလ အစုိးရ သူလွ်ဳိဆုိ ဝုိင္းဖမ္းၿပီး သတ္မယ္လုပ္တယ္ … အဲဒီတုန္းက ျမင္ကြင္းကုိ အခုထိ ျမင္ေရာင္ေနတုန္းပဲ … ႐ုိက္ႏွက္ထားလုိက္တာ … တကုိယ္လုံး ရစရာမရွိဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔ ေက်ာင္းသားေတြသိေတာ့ … သူ႔ကုိ မသတ္ဖုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔ ေမတၱာရပ္ခံတယ္။ ေနာက္ … ေဆး႐ုံကုိ ပုိ႔လုိက္တယ္။ ေဆး႐ုံေရာက္ေတာ့ … မ်က္ႏွာဆုိတာ ဇီးရြက္ေလာက္ေလးပဲ ရွိတယ္။ သူ႔ကုိကယ္ဖုိ႔ တစာစာေတာင္းဆုိေနတာပဲ … က်ေနာ္တုိ႔ ဝုိင္းဝန္းကူညီပါတယ္။ အသက္ျပင္းတယ္လုိ႔ ေျပာရမလား မသိဘူး … မေသဘူး …။

ဒီလုိနဲ႔ ႏွစ္ေတြေဝးသြားလုိက္တာ တေန႔ ရိပ္သာတခုကုိ ေရာက္သြားရင္းနဲ႔က … သူနဲ႔ ျပန္ဆုံခြင့္ ရလုိက္တယ္ …။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ … သူဟာ ရဟန္းဝါ ၁၀ ဝါေလာက္ရေနတဲ့ သံဃာတပါး ျဖစ္ေနၿပီ။ အတိတ္တခါက လူဆုိးလူမုိက္ ကုိဖုိးလုံးဘဝနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္မွ တကယ့္ကုိ မယုံႏုိင္လာက္ေအာင္ ေျပာင္းလည္းသြားၿပီ … … က်ေနာ္တုိ႔ ေက်ာင္းသားေတြကုိ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ထပ္ခါထပ္ခါ ေျပာတယ္…။

“ဦးဇင္းက … ႏွစ္ဘဝေျပာင္းသြားၿပီ ဒကာႀကီး … ဟုိးတခ်ိန္က ကုိယ့္လုပ္ရပ္ေတြကုိ ျပန္စဥ္းစားမိတုိင္း … ေနာင္တရမိတယ္။ တကယ္ေတာ့ … ဦးဇင္း ခံခဲ့ရတာဟာ ကုိယ္ျပဳသမွ်ကံ ကုိယ္ ျပန္ခံရတာပါ။ ဒါ့အတြက္ ဦးဇင္း ေျဖသာပါတယ္ … ဒါေပမယ့္ ကံေကာင္းတယ္ပဲ ေျပာရမလား … ဒကာတုိ႔ ေက်ာင္းသားေတြေကာင္းမႈေၾကာင့္ … ဦးဇင္း အသက္ရွင္သန္ခြင့္ရၿပီး … ဘဝေျပာင္းသြားတာ … ျပန္ေျပာရရင္ေလ … သိပ္ရွက္ဖုိ႔ေကာင္းတာပဲ။ ဦးဇင္း လူဝတ္ေၾကာင္ဘဝတုန္းက … ပညာဆုိတာလည္း မသင္ခဲ့ရ … ဓနဥစၥာကလည္း မရွိ … ကုိယ့္ကုိ သြန္သင္ျပသေပးမယ့္သူကလည္း မရွိဆုိေတာ့ … ဆုိးခ်င္သေလာက္ ဆုိး၊ မုိက္ခ်င္သေလာက္ မုိက္ပဲ … ဒကာႀကီးတုိ႔ သိပါတယ္ … ဦးဇင္းက အဲဒီတုန္းက အဲသလုိ လူေတြကုိ အႏုိင္က်င့္ရတာကုိ သိပ္ေပ်ာ္တာ … လူတေယာက္ကုိ ထုိးလုိက္ ႀကိတ္လုိက္ၿပီးၿပီဆုိ သိပ္ပီတိျဖစ္တာ … ေအာ္ … တကယ္က ကုိယ္မခံရေသးလုိ႔ ဒီလုိလုပ္ႏုိင္တာပါ … ဦးဇင္း စဥ္းစားမိတယ္ … လူၿပိန္းဆုိတာ…ဗုိလ္က်ရတာကုိ သိပ္ႀကိဳက္္တာ ဒကာႀကီးရ … …”

ဒီစကားေလးက က်ေနာ့္ရင္ကုိ ေတာ္ေတာ္ လႈပ္ခတ္သြားတယ္ … လူၿပိန္းဆုိတာ … ဗုိလ္က်ရတာကုိ ႀကိဳက္တယ္တဲ့ … … … … က်ေနာ္႔စိတ္ထဲမွာ စဥ္းစားစရာျဖစ္သြားတယ္။

“ဦးဇင္း ခံရတဲ့အလွည့္က် … မခံစားႏုိင္ေတာ့ဘူး … အရမ္းေၾကာက္တယ္ … ေသရမွာကုိ အရမ္းေၾကာက္တယ္ … တုန္လူပ္တယ္ … … သူမ်ားကုိ အႏုိင္က်င္႔တယ္ဆုိတာ … ကုိယ္ခံရတာ … ကုိယ့္အသားနာတာမွ မဟုတ္တာ… လုပ္ရဲတာေပါ့ … တုတ္နဲ႔လည္း ႐ုိက္ရဲတယ္ … ဓားနဲ႔လည္း … ခုတ္ရဲတယ္ … ကုိယ္႔အသားကုိ … ဝါးျခမ္းျပားေလးေလာက္နဲ႔ အ႐ုိက္ခံရတာမ်ဳိးၾကေတာ့ ေတာ္ေတာ္မခံႏုိင္တာပဲ ဒကာေရ … ကုိယ္ခ်င္းစာတရား မဲ့တယ္ဆုိတာ … ဒါေပါ့ … ေနာက္ ဦးဇင္း စဥ္းစားၾကည့္မိတယ္ … လူေတြဟာ … လူလူခ်င္း ဗုိလ္က်ရတာကုိ ႀကိဳက္ပုံရတယ္ … အရသာ ခံတြင္းေတြ႔ပုံလည္း ရတယ္ဗ် … ဦးဇင္း ဆရာေတာ္က ဘာေျပာသလဲဆုိေတာ့ … အစုိးမရတဲ့ ေလာကႀကီးကုိ အစုိးရခ်င္တာ လူ႔သဘာဝပါပဲတဲ့ …”

က်ေနာ့္ေရွ႕က ထုိင္ေျပာေနသူဟာ … တခ်ိန္က လူဆုိး ကုိဖုိးလုံး ဟုတ္မွ ဟုတ္ပါေလစြလုိ႔ေတာင္ စဥ္းစားမိတယ္ … သူ႔ရဲ႕ လက္ေတြ႔ ဘဝကေပးလုိက္တဲ့ သင္ခန္းစာေတြ၊ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြက ေပၚထြက္လာတဲ့ အမွန္တရားေတြ … ဟုတ္တယ္ … လူ႔ရဲ႕ သေဘာသဘာဝဆုိတာ အားလုံးအတူတူပါပဲ … ကုိဖုိးလုံးမွ မဟုတ္ပါဘူး … … ဗုိလ္က်ရတာကုိ အရသာေတြ႔တာ … အႏုိင္ယူ အႏုိင္က်င္႔ရတာကုိ ခံတြင္းလုိက္တာ … ဒီ မေကာင္းတဲ႔ သေဘာသဘာဝႀကီးကုိ အသိဉာဏ္ရွိသူမ်ားက စာနာစိတ္ေတြ၊ ကုိယ္ခ်င္းစာတရားေတြ၊ ဉာဏ္ပညာေတြနဲ႔ ဆင္ျခင္ယူၾကရတာကုိး။ ဒါကုိ ဒီအတုိင္းလႊတ္ထားလုိက္ရင္ … သူက သာယာသြားေတာ့တာပဲ … ဗုိလ္က်စုိးမုိးခ်င္တဲ့စိတ္ဟာ အတန္းပညာ အတတ္ပညာ တတ္ေျမာက္ထားျခင္းေတြ၊ မထားျခင္းေတြနဲ႔ မသက္ဆုိင္ဘူး … ဗုိလ္က်တယ္ဆုိတဲ့စိတ္ဟာ … မိမိရဲ႕ သာလြန္ခ်က္နဲ႔ လူေတြကုိ အႏုိင္က်င့္တာ … အာဏာရွိသူက အာဏာနဲ႔၊ ေငြရွိသူက ေငြနဲ႔၊ ပညာတတ္သူက ပညာနဲ႔၊ မုိက္႐ုိင္းရဲသူက မုိက္႐ုိင္းရဲတဲ့အားနဲ႔ လူေတြကုိ အႏုိင္က်င့္တာဟာ ဗုိလ္က်တာပဲ၊ ကုိဖုိးလုံးကေတာ့ သူက မုိက္႐ုိင္းရဲတယ္ … ေထာင္ထဲ တန္းထဲကုိ မ်က္ကန္းတေစၦ မေၾကာက္ တုိးဝင္ရဲတယ္ … လူအမ်ားစုက သူ႔လုိ လုိက္မလုပ္ရဲေတာ့ သူက လူေတြကုိ အႏုိင္က်င့္တယ္ … ဗုိလ္က်တယ္ … …။

ေနာက္တေယာက္က … က်ေနာ္ သရက္ေထာင္ထဲမွာ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားဘဝနဲ႔ ရွိေနစဥ္ အခ်ိန္ကပါ … နာမည္က မ်ဳိးတင့္ … သူ႔ကုိ ငွက္႐ုိး လုိ႔ပဲ လူသိမ်ားၾကတယ္ … အဲဒီအခ်ိန္က သရက္ေထာင္ထဲမွာရွိခဲ့တဲ့ နုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလုံး သိၾကတယ္။ သူက က်ေနာ္ေနခဲ့တဲ့တုိက္ အက်ဥ္းေဆာင္ရဲ႕ေရွ႕မွာ ေတာင္ယာလာလုပ္တဲ့သူ … က်ေနာ္နဲ႔က တေဒသသားထဲလည္းျဖစ္ျပန္ … ၈၈ အေရးေတာ္ပုံအမႈလည္း ျဖစ္ဆုိေတာ့ ေတာ္ေတာ္ခင္မိတယ္…။ သူ႔ေတာင္ယာကထြက္တဲ့ သီးႏွံေတြဆုိလည္း က်ေနာ့္ကုိ လာေပး … က်ေနာ္က လုိအပ္တဲ့စားစရာေလးေတြထည့္၊ သူက စားဖုိမွာ သြားခ်က္ … စားၾကေပါ့။ ႏုိင္ငံေရးထူး သတင္းထူးေလးေတြ ၾကားလာရၿပီဆုိ က်ေနာ့္ဆီ အျမန္လာေျပာတယ္ … … ဒီလုိနဲ႔ ေနလာရာက … … … ေထာင္ပုိင္ႀကီးဆီမွာ သြားသြားႏွိပ္ေပးရတဲ့အလုပ္ ေပၚလာတယ္ … ဘယ္လုိကေန ဘယ္လုိျဖစ္တယ္လဲမသိ… သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ေထာင္ပုိင္က သူ႔ကုိ တေထာင္လုံး တန္းစီးဆုိ ခန္႔လုိက္တယ္ေလ (တေထာင္လုံးတန္းစီးဆုိတာ ေထာင္ထဲမွာရွိတဲ့ အက်ဥ္းသားေတြကုိ အက်ဥ္းသားအခ်င္းခ်င္း ျပန္အုပ္ခ်ဳပ္ခုိင္းတဲ့ေနရာမွာ အႀကီးဆုံးေပါ့)… အဲဒီအခ်ိန္ကစလုိ႔ … ငွက္႐ုိး စတုိင္က ေျပာင္းသြားတယ္ (အရင္ငွက္႐ုိး မဟုတ္ေတာ့ဘူး) က်ေနာ္ကေတာ့ ကုိယ့္လူတေယာက္ တေထာင္လုံး တန္းစီးျဖစ္သြားရင္ … အက်ဥ္းသားေတြအေပၚ သက္သက္ညႇာညႇာ ရွိေလာက္ပါရဲ႕ … ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား အခြင့္အေရးလည္း နားလည္တန္ေကာင္းေလာက္ပါရဲ႕ဆုိ ထင္လုိက္တာ … ဘယ္ဟုတ္လိမ့္မလဲ။ ကုိယ့္လူက ဇာတိျပလာေတာ့တာ။ သူ တန္းစီးျဖစ္လုိ႔မၾကာခင္ … သာမန္ ရာဇဝတ္အက်ဥ္းသားေတြအေပၚ အႏုိင္က်င့္ေတာ့တာပဲ။ သူ႔မ်က္လုံးနဲ႔ မေတြ႔တဲ့သူဆုိ … တုတ္နဲ႔႐ုိက္။ လူေတြကုိ ႐ုိက္ေနရတာ … သူက ကစားေနသလုိမ်ဳိး။ သူလာရင္ က်ဳိးႏြံတဲ့ပုံစံနဲ႔ ေနေပးရတဲ့ အက်ဥ္းသားေတြကုိ ၾကည့္ပီတိျဖစ္ေနတာ။ ဒီလုိနဲ႔ ေနလာရင္းက သူက ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ အေပၚေတာင္ ဗုိလ္က်လာတယ္။ ကြယ္ရာမွာဆုိ ရာဇဝတ္အက်ဥ္းသားေတြကုိေျပာရင္ … မင္းတုိ႔ထက္ပုိတဲ့ … ဘယ္သူမွ ထိန္းလုိ႔မရတဲ့ … ၅ (ည) (နုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားကုိ ဆုိလုိတာ) ေတြေတာင္ သူက ဘယ္လုိနုိင္ေအာင္ ထိန္းတာ … ဘယ္လုိ ျပားဝပ္ေနေအာင္ လုပ္ထားတာ … စသျဖင့္ မဟုတ္တာေတြ ေျပာၿပီး စကားလုံးေတြနဲ႔ ဗုိလ္က်တယ္။ ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ လမ္းေလွ်ာက္တာေတာင္ အရင္လုိမဟုတ္ေတာ့ဘူး… သူ႔ေနာက္က တပည့္တပမ္းေတြနဲ႔ ေျမာက္ႂကြေျမာက္ႂကြ ျဖစ္လာေတာ့တာပဲ။ က်ေနာ့္ဆီလည္း မလာေတာ့ဘူး (မလာေတာ့ဘူးဆုိတာထက္ မေတြ႔ခ်င္လုိ႔ ေရွာင္ေနတယ္ဆုိတာ ပုိမွန္ပါလိမ့္မယ္)၊ တစတစနဲ႔ ငွက္႐ုိး အေျခအေနက ပုိဆုိးလာတယ္။ တေထာင္လုံးမွာရွိတဲ့ အားလုံးေသာ အက်ဥ္းသားေတြေတာင္ မကဘူး … ေထာင္မွဴးအဆင့္ အရာရွိေတြ၊ ဝန္ထမ္းေတြကပါ ေတာ္ေတာ္ကုိ မ်က္မုန္းက်ဳိး မုန္းတီးခံရတဲ့အဆင္႔ကိုေရာက္ေနၿပီ။ ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ့ ေထာင္ပုိင္က ဘယ္ဝန္ထမ္း ဘာလုပ္သလဲ၊ သူ႔ဆီကုိ အကုန္သတင္းပုိ႔ရမယ္ဆုိၿပီး သူ႔ကုိ ခုိင္းထားေတာ့ … မွတ္စုစာအုပ္တအုပ္နဲ႔ အကုန္မွတ္တမ္းတင္ သတင္းပုိ႔ေနေတာ့တာပဲ။ သူ အျမဲ လက္သုံးေျပာေနၾကစကားက … “က်ဳပ္က တာဝန္နဲ႔ပတ္သက္လာရင္ … ဘယ္သူ႔မွ မညႇာဘူး။ စည္းကမ္း ေဖာက္ဖ်က္သူမွန္သမွ် အကုန္ အေရးယူမယ္” တဲ့ …။ သူ႔စကားက ဘယ္ေရာက္လုိ႔ ဘယ္ေပါက္မွန္း မသိဘူး။ ဒီစကားသုံးရေအာင္ … ႏုိင္ငံေတာ္က တရားဝင္ ခန္႔အပ္ထားတဲ့ ဝန္ထမ္းလည္း မဟုတ္ … သူ႔ဘဝက … သူလုိကုိယ္လုိ အက်ဥ္းသားဘဝ …။ တခါ ေထာင္ပုိင္ကလည္း စစ္ဗုိလ္ (ဗုိလ္ႀကီးဘဝ) ကေန အသြင္ေျပာင္းနဲ႔ ေရာက္လာတာမွ မၾကာေသးဆုိေတာ့ … ဘုန္းႀကီး႐ူးနဲ႔ ေရဒီယုိပ်က္ ေတြ႔ၾကေတာ့တာပဲ။ အက်ဥ္းေထာင္ လက္စြဲဥပေဒကုိေက်ာ္ၿပီး လုပ္ခ်င္ရာေတြ လုပ္ေတာ့တယ္။ ႏွစ္ေယာက္လုံးက ဗုိလ္က်ေနရတာကုိ အရသာေတြ႔ေနၾကတာ။ အဆုံးမေတာ့ ေကာင္ေလးတေယာက္ကုိ ေယာက္်ားခ်င္း ကာမဆက္ဆံဖုိ႔ ႀကိဳးစားရာက … တေထာင္လုံး တန္းစီးရာထူးျပဳတ္ … တုိက္ပိတ္ … ေနာက္ ရဲဘက္ပုိ႔ခံရ … ရဲဘက္ ေရာက္ေတာ့ … သူ ႏွိပ္စက္ထားတဲ့သူေတြက … လက္စားေခ် သတ္ပစ္လုိက္တယ္လုိ႔ ၾကားတယ္။

ဒီျဖစ္စဥ္ကုိ စဥ္းစားၾကည့္တယ္။ အဲဒီကာလက သရက္အက်ဥ္းေထာင္မွာဆုိ … ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြကလြဲလုိ႔ … ရာဇဝတ္အက်ဥ္းသားေတြဆုိတာ… သူ႔ကုိ ေၾကာက္ေန လန္႔ေနရတာ။ ငွက္႐ုိး ဘာမွမဟုတ္ဘူး … ဘာအဆင့္မွကုိမရွိတာ က်ေနာ္ အသိဆုံး။ အဲဒီ ဘာမွအဆင့္မွ မရွိတဲ့သူကုိ လန္႔ေနရတယ္ဆုိတာ … သူ႔လက္ထဲ လုပ္ပုိင္ခြင့္ ေရာက္သြားတာကုိး။ သူ အုပ္ခ်ဳပ္ေနပါတယ္ဆုိတဲ့ ေထာင္သားေတြထဲမွာ ဆရာဝန္ေတြ … စစ္ဗုိလ္ျပဳတ္ေတ ြ… ပုိက္ဆံခ်မ္းသာသူေတြ အမ်ားႀကီး။

လူၿပိန္းလက္ထဲ … လုပ္ပုိင္ခြင့္ရသြားၿပီဆုိ … ဗုိလ္က်တတ္တာ ဓမၼတာပါပဲ။ သူ႔မွာ စဥ္းစားေတြးေခၚႏုိင္တဲ့ အရည္ခ်င္းမွ မရွိတာ။ သူ႔ရဲ႕ ဆုံးျဖတ္ခ်က္မွန္သမွ်ဟာ … သူ႔အတၱကုိ အေျခခံၿပီး လာတာဆုိေတာ့ … ဘယ္မွန္ႏုိင္ပါေတာ့မလဲ …။ လူၿပိန္းဆုိတာ … သူ သိတာ တခုပဲရွိတယ္ … အဲဒါ … သူ႔အတၱ … တနည္းအားျဖင့္ သူ႔ေလာဘ။ ပညာနည္းမွ လူၿပိန္းျဖစ္တာ မဟုတ္ဘူး။ ပညာတတ္ေတြထဲမွာလည္း … လူၿပိန္းေတြ အမ်ားႀကီး။

ဗုိလ္က်ခ်င္သူဆုိတာ … ရန္လုိမႈကုိ လုိလားတယ္ … …

တန္းတူမႈကုိ ႏွစ္သက္သူဟာ … ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုိ လုိလားတယ္ … …

လူၿပိန္းဆုိတာ ဗုိလ္က်ရတာကုိ ႀကိဳက္တယ္ … … … … … ။

ဗုိလ္က်ခ်င္တဲ့သူဆုိတာ … အခု အမွန္ဟာ ေတာ္ၾကာ မွားရင္ မွားမယ္ … အခု အမွားဟာ ခဏေန မွန္ရင္ မွန္မယ္။ ေသခ်ာတာ တခုကေတာ့ … သူတုိ႔ရဲ႕ အမွန္တရားဆုိတာ … သူတုိ႔ရဲ႕အတၱပဲ …။

ယခုလက္ရွိ ျမန္မာႏုိင္ငံက စစ္အာဏာရွင္မ်ားကုိပဲ ၾကည့္ပါ … သူတုိ႔ တုိင္းျပည္ကုိ ခ်ဳပ္ကုိင္ထားတာ တခုတည္းေသာ ေပၚလစီပဲရွိပါတယ္။ ဒါကေတာ့ … ဗုိလ္က်စုိးမုိးျခင္း ဆုိတဲ့ မူကလြဲလုိ႔ တိက်ခုိင္မာတဲ့ သေဘာတရား လမ္းစဥ္ ဥပေဒဆုိတာ မရွိပါဘူး။ (လူ႐ုိေသ ရွင္႐ုိေသ စာအုပ္ စာတမ္းေတြနဲ႔ ျပဳစုထားေပမယ့္ လက္ေတြ႔ကေတာ့ ဒီသေဘာတရား လမ္းစဥ္ေတြကုိ ပစ္ပယ္ၿပီး လက္တန္း အမိန္႔ေတြနဲ႔ ဗုိလ္က်စုိးမုိးေရးတခုသာလွ်င္ ရွိပါတယ္)

ဗုိလ္က်တတ္တဲ့ အက်င့္ဆုိးဆုိတာ ဘယ္ေလာကမွာမွ မေကာင္းဘူး …။ က်ေနာ္တုိ႔တေတြဟာ ဗုိလ္က်တတ္သူေတြ ဟုတ္မဟုတ္ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ စစ္ေဆးၾကည့္ရေအာင္ပါ။

အားလုံးကုိ ေလးစားစြာျဖင့္ …
http://moemaka.com/index.php?option=com_content&task=view&id=9317&Itemid=1